Ojemann Wereldspel
Het Ojemann Wereldspel is een wetenschappelijk pedagnosticum dat kan worden ingezet wanneer leerprocessen c/q gedragsprocessen een probleem lijken te geven. Dit wereldspel geeft zicht op hoe de persoon in kwestie informatie ververkt. Om leerprocessen harmonieus te laten verlopen dienen formale en performale informatieverwerking synchroon te lopen. In mijn boekje Toegepaste Kinesiologie in de praktijk, een voorbeeld, wordt dit uitgebreid toegelicht.
Door het bouwen van een dorp middels dit wereldspel is waar te nemen hoe het denkproces verloopt tijdens het handelen (formaal/analytisch/analysedenken) nadat de opdracht (performaal/gestalt/beelddenken) tot bouwen van een dorp - waaraan door een ieder voldaan kan worden- verstrekt is.
De wijze waarop gebouwd wordt alsmede de aard van bouwen en het gebruikte materiaal geven een verhelderend beeld. Het is mogelijk zo waar te nemen waarom en de wijze waarop de onderlinge integratie van de hersenhelften verloopt. Dit beeld is inherent aan de psychologische ontwikkeling en verwerking van impulsen van de persoon in kwestie.

DYSLEXIE
Dyslexie is het onvermogen te begrijpen hoe iets /een gebeuren wel werkt, er wel uit dient te zien/wel dient te zijn opgebouwd c.q. wel dient te functioneren en heeft helemaal niets te maken met zwak begaafd zijn. Het is het onvermogen tijdens denkprocessen causaliteit (lees: denken in c/q vanuit totaalbeeld) en analyse (lees: met oog voor detail) samen te voegen tot één integraal functioneren. Het heeft altijd te maken met een gemis aan de fundamenteel noodzakelijke "1e ervaring", het koppelen van het beeld aan de associatie (zie ook bij MINDMAPPEN).
Daardoor kan -zonder dit fundament (lees: begrip)- geen vervolg en aaneenschakeling van 'volgende handelingen' c.q. het 'vervolg fase-denken' plaats vinden,ook wel anticiperen genaamd. De domheid (lees: leegte van het brein) wordt veelal wel begrepen en ervaren als een onvermogen hetgeen – naarmate Intelligentie meer ontwikkeld is – meer frustratie, angst en faalgedrag vertoont met ook weer alle gevolgen van dien. (Zie ook mijn boek Toegepaste Kinesiologie in de praktijk, een voorbeeld.) Dit heeft te allen tijde stomheid tot gevolg; een niet bij machte zijn je uit te spreken over dat wat gaande is daar de benodigde, passende visie ontbreekt! Immers zonder visie(beeld en associatie ervan c/q erover) kan men er niet over spreken omdat de tong stil (lees: stom) in de mond blijft liggen.
De buitenwereld echter reageert hier meestentijds met een gefrustreerd ego op (lees: zonder begrip): "Je kunt toch zeggen dat je het niet weet?". Toch is dat nu juist niet geheel waar. De dyslectisch reagerende mens heeft doorgaans wel een sterk intuïtief vermogen /vermoeden (lees: invoelend vermogen/al-weten) met betrekking tot elk moment van nu door een adequaat sensorisch functioneren. Voelt echter een onvermogen (door een onwetendheid betreffende de wél correct werkende methodiek) in het omzetten van dit al-weten (het verticaal denken / lees: sensorisch waarnemen, het invoelen van) tot een praktisch toegepast handelen (het horizontaal denken / lees: perceptief waarnemen, kennis van detail).
Het is mijn praktijkervaring sinds 1982 dat te allen tijde dit op enigerlei wijze te maken heeft met een misleidde perceptio-sensoriek ten tijde van de 1e ervaring 'ermee' (om het even welke ervaring het op dat specifieke moment gaat). Deze 1e indruk is als een programma met virus opgeslagen op de harde schijf (lees: primaire visuele cortex) in het lange termijn geheugen en dient te worden herzien.
Om dyslectisch gedrag te ontmantelen dient nu juist dit 'virus' gelokaliseerd, geïnterpreteerd en gecorrigeerd te worden door de mens in kwestie zèlf. Hetgeen altijd mogelijk is met de juiste kennis van zaken (lees: informatie) gekoppeld aan motivatie. Het moge duidelijk zijn dat voor dit proces primair herkenning, vervolgens erkenning en tot slot bereidheid tot het maken van een nieuwe keuze door de persoon zelf noodzakelijk is. Enkel zo is een ieder in staat zijn/haar dyslexie te ontmaskeren, te repareren en volledig te functioneren ongeacht de eigen individuele mogelijkheden.
Toegepaste kinesiologie op HBO-niveau zou voor deze mensen een belangrijke ondersteuning in dit gehele proces kunnen betekenen. Daarnaast is, waar nodig, elke andere specialisatie een goede mogelijkheid ter ondersteuning, versterking of stabilisering van het vernieuwende proces.
De persoonlijke participatie in de vorm alert reageren, hernieuwd associëren en daarbij integreren maakt dat goede resultaten te verwachten zijn..